یکی از دوستانم که معلم بسیار خلاق و با تدبیری است،متوجه شده بود که هرگاه به نکات مثبت شاگردانش در کلاس اشاره می کند،دگرگونی مثبتی درآنان ظاهر می شود.افزون براین هفته ای یک بار تمام کلاس رادر «خوبیهای دیگران سهیم می کرد»یعنی،هربچه ای از دیگری تعریف می کرد.این کار برای ایجاد فضای مثبت بسیار طرفدارداشت و محیطی رابه وجود می آورد که بازتاب شخصیت برتر هر دانش آموز بود.

خوشحال کردن و عزت نفس بخشیدن به مردم عملا کار بسیار آسانی است،تنها چیزی که لازم دارد قلبی تعلیم یافته و مهربان است که با صداقت و میل هم همراه باشد.

«اصل طبیعی بشر به ستایش از وی متمایل است.»

                                                               ویلیام جیمز