جایی که ایمان نباشد،عشق نیز قادر به ادامه حیات نیست.عشق هم مثل ایمان ،اعتماد بدون تضمین را می طلبد.مانندتمام چیزهای روحی اطمینانی وجودندارد،زیرا ایمان فرای منطق و دلیل می رود وعشق حتی فراترازاینها.

اگر به عشق وایمان نیاز داریم دلایل بسیار ساده و فراوانی از وجود عشق درزندگیهای روزانه ما وجوددارد.ما تخمی را می کاریم وتبدیل به گل می شود .ماکسی را لمس می  کنیم و این شخص نیرومند می شود.اشکها را پاک می کنیم ویاد می گیریم دوباره بخندیم.

مافقط وقتی با عشق احساس راحتی می کنیم که عمیقا در قلب هایمان باشد.ما حقیقت آن را کاملا می پذیریم .اگر پیوسته بپرسیم وعشق راارزشیابی کنیم ،شانس تملک بر عشق را نداریم.

پاسکال گفته است که:«ایمان با اثبات تفاوت دارد،دومی انسانی است واولی از سوی خداوند است .»

«فقط با دل است که شخص می تواند درست ببیند.آنچه اصل شد با چشم دیده نمی شود.»

                                                                     آنتوان دوسنت اگزوپری